Obraz Matki Bożej Latyczowskiej w diecezji łuckiej
Loading...
Date
2016
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
W 1920 roku Polacy wycofywali się z Podola pod naporem wojsk bolszewickich. Wraz z opuszczającym Latyczów wojskiem polskim, proboszcz tamtejszy wywiózł obraz słynący cudami Matki Bożej Latyczowskiej. Przez dziesięć lat znajdował się on w kaplicy gimnazjum Towarzystwa Oświatowego im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie. W 1930 roku bp łucki Adolf Piotr Szelążek zadecydował o przeniesieniu go do diecezji łuckiej. Ponieważ wielki ołtarz w katedrze łuckiej nie był jeszcze przystosowany do umieszczenia w nim Obrazu, postanowiono pozostawić go na kilka miesięcy w kościele parafialnym w Lubomlu. Tymczasowy pobyt Obrazu w Lubomlu przeciągnął się na kilka lat. Dopiero pod koniec 1935 roku, pod wpływem niepokojących wieści z Warszawy, bp Szelążek zarządził potajemne przewiezienie go do Łucka i zawieszenie go w wielkim ołtarzu, czekającym wciąż na zbudowanie. Nowy wielki ołtarz w łuckim kościele katedralnym został wzniesiony dopiero na uroczystości jubileuszu pięćdziesięciolecia kapłaństwa bpa Szelążka (10-11 IX 1938 r.). Zaprojektował go najprawdopodobniej architekt warszawski prof. Kazimierz Skórewicz, a inny architekt – Władysław Sawicki – w szczegółach dopracował i nadzorował montowanie go w katedrze łuckiej. Tylko przez dziesięć lat obraz Matki Bożej Latyczowskiej znajdował się w katedrze łuckiej. W kilka miesięcy po zakończeniu drugiej wojny światowej, 6 sierpnia 1945 roku został wywieziony w tajemnicy z Łucka przez opuszczających Wołyń członków łuckiej kapituły katedralnej i niehabitowe zakonnice ze Zgromadzenia Służek NMP Niepokalanej. Obraz znalazł ostateczną przystań w Lublinie. Przez kilkadziesiąt lat przebywał w kaplicach służek – najpierw przy ul Bernardyńskiej 3 (1945-1984), następnie przy ul. I Armii Wojska Polskiego 9 (1984-2014). Od 2014 roku Obraz jest czczony w kościele pw. Matki Bożej Różańcowej przy ul. Bursztynowej.
In 1920, the Poles withdrew from Podole under the pressure of Bolshevik army. Leaving Latyczów with the Polish army, the local parish priest took the miraculous image of Our Lady of Latyczów. For ten years it was in the chapel of the middle school of Cecylia Plater-Zyberkówna Educational Society in Warsaw. In 1930, the Bishop of Łuck Adolf Piotr Szelążek decided to transfer it to the Diocese of Łuck. As the high altar in the Cathedral of Łuck had not been adapted to the image yet, it was placed for a few months in the parish church of Luboml. The image was in Luboml for several years, longer than it had been expected. Only at the end of 1935, after receiving disturbing news from Warsaw, Bishop Szelążek ordered to transport it secretly to Lutsk and hang it in the high altar, which had not been ready yet. The new high altar in the Cathedral Church of Łuck was ready only for the celebration of the fiftieth anniversary of Bishop Szelążk’s priesthood (10-11 September 1938). It was designed probably by an architect from Warsaw, prof. Kazimierz Skórewicz, and another architect - Władysław Sawicki – improved some details and oversaw its installation in the Cathedral of Łuck. The image of Our Lady of Latyczów was in the Cathedral of Łuck for ten years. A few months after the end of World War II, on 6 August 1945, it was secretly deported from Łuck by the members of the Cathedral Chapter of Łuck and non-habited nuns of the Congregation of the Sisters Servants of Mary Immaculate, who were leaving Volhynia. Finally, the image found a haven in Lublin. For several years it was in the chapels of the Sisters Servants - first at 3 Bernardyńska Street (1945-1984), then at 9 I Armii Wojska Polskiego Street (1984-2014). Since 2014 the image has been worshiped in the Church of Our Lady of the Rosary in Bursztynowa Street.
Description
Keywords
Matka Boża Latyczowska, Łuck, katedra łucka, Luboml, Our Lady of Latyczów, the Cathedral of Łuck
Citation
„Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne”, 2016, T. 105, s. 25-43