Jeppe Sinding Jensen a antropologiczne dyskusje wokół rytuału. Ku konstruktywistycznej refleksji nad rytuałem religijnym

Abstract

W artykule Autor starał się pokazać stopniowe przechodzenie w interpretacji rytuału od języka „przedmiotowego” do interpretacyjnego, performatywnego. Ten pierwszy właściwy jest dla antropologii funkcjonalno-strukturalnej, drugi zaś dla antropologii współczesnej, interpretacyjnej. Ten pierwszy pokazuje głównie integracyjną funkcję rytuału, drugi sensotwórczą. Tak w jednym, jak i w drugim przypadku dzięki rytuałowi religia staje się „widoczna” dla antropologa. W obu przypadkach, jak się wydaje, dochodzi do „naturalizacji” badanego i jego świata, wyjąwszy jednak propozycję fenomenologiczną w wersji Eliadego.

The Author tries to explain in anthropological discourse the transition from the “subject” language to the interpretative one. The former is present in functional and structural anthropology, the latter in the interpretative one. The former indicates mainly an integrative function of ritual, the latter a creative one. From the functional and interpretative point of view a ritual makes religion visible and reduces ritual to product of human activity. That reduction does not concern the phenomenological perspective.