Browsing by Author "Zawadzki, Arnold"

Now showing 1 - 6 of 6
  • Item
    E se Osea non fosse esistito davvero…? Il neostoricismo negli studi biblici contemporanei – prospettive e inquietudini
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Zawadzki, Arnold
    L’articolo presenta un’approfondita revisione del libro di James M. Bos Reconsidering the Date and the Provenance of the Book of Hosea. The Case for the Persian-Period Yehud, sullo sfondo del problema del neostoricismo negli studi biblici. Dopo aver tracciato una breve panoramica sul fenomeno del neostoricismo in generale (la sua genesi e il suo successivo sviluppo nel corso degli anni), viene discusso l’approccio di Bos in base al confronto con tali premesse ideologico-filosofiche. A tal proposito viene presentata in modo dettagliato l’intera struttura del libro di Bos, assieme alla valutazione critica dell’argomentazione da lui addotta. L’autore dell’articolo ritiene che l’approccio neostoricista alla Bibbia sia del tutto soggettivo e sbagliato, in quanto assolutizza un principio filosofico e non lascia spazio per caso, dubbio o fede.
  • Item
    Kim jest oblubieniec w przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25,1-13)? Między tradycyjnymi i współczesnymi próbami zrozumienia
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Zawadzki, Arnold
    Głównym celem artykułu jest skonfrontowanie skomplikowanej historii egzegezy przypowieści o dziesięciu pannach (Mt 25,1-13) ze współczesnymi próbami jej zrozumienia przy zastosowaniu metody historyczno-krytycznej. Metoda historyczno-krytyczna ukazuje bowiem szereg problemów z zakresu krytyki tekstu jak i procesu redakcji, który rzutował na zrozumienie przypowieści na przestrzeni wieków. Najważniejszym pytaniem jest pytanie o tożsamość oblubieńca: czy jest to Jezus czy raczej uosobienie niesprawiedliwości społecznej?
  • Item
    Padlina i sępy. Czy logion Q 17,37 jest biblijnym cytatem (illud dictum), przysłowiem (proverbium) czy znakiem (signum)? Analiza egzegetyczno-teologiczna
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Zawadzki, Arnold
    Artykuł proponuje szczegółową analizę syntaktyczno-semantyczną Mt 24,28 i Łk 17,37c w celu hipotetycznego odtworzenia semickiej (hebrajskiej i aramejskiej) frazy logionu Jezusa Q 17,37. Następnie zestawia trzy różne możliwości jego zrozumienia w kontekście kanonicznym NT, jako biblijny cytat/parafraza z Hi 39,30, jako przysłowie i jako znak. Zestawienie pozwala zrozumieć, że Q 17,37 pasuje wyjątkowo dobrze do swojego literackiego i teologicznego kontekstu w tych trzech znaczeniach, co z jednej strony wskazuje na jego dużą semantyczną i akomodacyjną elastyczność, z drugiej zaś utrudnia ustalenie jego pierwotnego znaczenia w źródle Q. Jednak autor artykułu uważa, że semicka fraza Q 17,37 z wielkim prawdopodobieństwem funkcjonowała zarówno w Q, jak i w kanonicznym kontekście NT jako cytat/parafraza z Hi 39,30 lub jako znak (w taki sam sposób jak znak drzewa figowego w Mt 24,32-33; Łk 21,29-31), bardziej niż jako przysłowie. W ten sposób artykuł podważa klasyczną interpretację, jaka utrwaliła się we współczesnej egzegezie Mt 24,28; Łk 17,37c.
  • Item
    „Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje” (Iz 57,1a) – obraz judejskiej elity w inwektywach Trito-Izajasza (Iz 56–57). Kryzys przywództwa w prowincji Jehud w połowie V wieku przed Chr.
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Zawadzki, Arnold
    Artykuł wykazuje, że Iz 56–57 jest zestawieniem pięciu obrazów (56,1-8; 56,9-12; 57,1-2; 57,3-13; 57,14-21) stworzonych w stylu variatio. Wstęp przedstawia jedno zdanie z Tacyta jako przykład zastosowanej variatio oraz trudu intelektualnej refleksji, jaki czytelnik musi podjąć, by je zrozumieć. Następnie rozbudowana egzegeza Iz 56–57 – łączącą niepowiązane na pozór fragmenty w spójną całość – prowadzi do ukazania sytuacji Jehud w połowie V wieku przed Chr., w przeddzień reformy Nehemiasza. Proroctwo o eunuchu w Iz 56,1-8 jest historyczną aluzją do Nehemiasza i próbą jego uwiarygodnienia. Szereg argumentów wskazuje bowiem, że przez Judejczyków mógł być uważany za eunucha i cudzoziemca (nawet jeśli de facto nim nie był – dostępne źródła nie są jednoznaczne). Otrzymując powołanie, zostaje przygotowany, by stawić czoła kryzysowi społeczno-religijnemu. Jest to głównie kryzys przywództwa: ci, którzy stoją na czele, są zdegenerowani, poddani znieczulicy moralnej, duchowemu otępieniu, pijaństwu, prostytucji i bałwochwalczym praktykom (składanie dzieci w ofiarach, nierząd sakralny, kult Molocha), porównani do niemych psów, nie widzą zbliżającego się zagrożenia. Negatywny obraz elit jest zrównoważony pozytywnymi akcentami: obecnością sprawiedliwych, których śmierć nie jest bezowocna, działalnością środowiska prorockiego i zapowiedzią interwencji Boga przebaczającego i ogłaszającego pokój. Krótkie zakończenie uwypukla doniosłość teologiczną badanych tekstów: inkluzywność, śmierć sprawiedliwego (wypełniona teologią cierpienia zastępczego), świętość ontyczna Boga jako podstawa miłosierdzia oraz natchnienie prorockie jako działalność Boga Stwórcy – to niektóre z teologicznych tematów obecnych w Iz 56–57. Artykuł ma charakter stricte egzegetyczny i opisowy z elementami humanizmu i duchowości. The article shows that Isa 56–57 is a collection of five images (56:1–8; 56:9–12; 57:1–2; 57:3–13; 57:14–21) created in variatio style. The introduction presents a single sentence from Tacitus as an example of the variatio employed and the effort of intellectual reflection that the reader must undertake to understand it. Then an extended exegesis of Isa 56–57 – linking seemingly unconnected passages into a coherent whole – leads to a depiction of the situation of Yehud in the mid-fifth century BC, on the eve of Nehemiah’s reform. The prophecy about the eunuch in Isa 56:1–8 is a historical allusion to Nehemiah and an attempt to give him credence. Indeed, a number of arguments indicate that he may have been considered a eunuch and a foreigner by the Judeans (even if he was not de facto one – the available sources are not conclusive). Receiving a vocation, he is prepared to face a socio-religious crisis. It is mainly a crisis of leadership: those in leadership are degenerate, subject to moral insensitivity, spiritual stupefaction, drunkenness, prostitution and idolatrous practices (child sacrifice, sacred fornication, worship of Moloch), compared to mute dogs, unable to see the impending danger. The negative portrayal of the elite is balanced by positive emphases: the presence of the righteous whose death is not fruitless, the activity of the prophetic community and the announcement of the intervention of God who forgives and proclaims peace. A brief conclusion highlights the theological significance of the texts under study: inclusivity, the death of the righteous (filled with a theology of vicarious suffering), God’s ontic holiness as the basis of mercy, and prophetic inspiration as the activity of God the Creator are some of the theological themes present in Isa 56–57. The article is strictly exegetical and descriptive with elements of humanism and spirituality.
  • Item
    Una nuova accezione del verbo עבר in Os 10,11bc
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Zawadzki, Arnold
    The aim of the article is to present the possibility of adding a new meaning to the semantic field of the verb עבר in Hos 10:11bc. After having examined the three translation options of Hos 10:11bc (Marti/Rudolph, Jeremias, Harper/Kwakkel), the author analyses the syntax of the verse in order to propose his own solution. He shows that the antithetic structure of Hos 10,11bc is the key to understanding not only the sense of the verb עבר, used here, but also of the entire verse and its intricated theology.
  • Item
    „Wysmaruję wam twarze gnojówką” (Ml 2,3b). Mowa Boga do kapłanów (Ml 2,1–9) jako manifest reformy Nehemiasza. Kryzys kapłaństwa i degradacja lewitów w pierwszej połowie V wieku przed Chr.
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Zawadzki, Arnold
    Artykuł ma na celu wykazanie, że Ml 2,1-9 jest manifestem reformy, która doprowadziła do degradacji lewitów w czasach Nehemiasza (połowa V w. przed Chr.), wynosząc do rangi głównego kapłaństwa nową linię kapłanów, którymi mogli być sadokici lub aaronici (teksty ST nie są tu jednoznaczne). Z jednej strony podważa się teorię Juliusa Wellhausena, według której degradacja lewitów była pokłosiem reformy Jozjasza, z drugiej zaś interpretuje się inne teksty (2Krl 23,9-10; P i Ez 44,10-16) jako powygnaniową próbę archaizującej projekcji degradacji lewitów na okres sprzed wygnania. Analiza egzegetyczna wykazuje ponadto, że Ml 2,1-9 (wraz z niektórymi tekstami deuteronomistycznymi) jest najmłodszym i ostatnim historycznym świadectwem o kapłaństwie lewitów sprzed ich degradacji. Nowe tłumaczenie i interpretacja ubogaca dotychczasowe rozumienie perykopy. Nie wyklucza się też, że pod postacią Malachiasza kryje się bliski współpracownik Nehemiasza lub sam Nehemiasz.