Browsing by Author "Zamiatała, Dominik"

Now showing 1 - 5 of 5
  • Item
    Kasata klasztoru Kanoników Regularnych w Kraśniku w 1864 roku
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Zamiatała, Dominik
    Monks’ religious and patriotic activities, their impact on the formation of national consciousness, especially among the rural people, as well as their considerable influence and participation in religious and patriotic manifestations in the early sixties made the tsarist authorities aware of social and political danger connected with the links between monasteries and the Kingdom of Poland. Consequently, parishes, monasteries and monks were put under surveillance. The outbreak of the uprising and the involvement of monks in it gave the Russians a convenient pretext for eliminating them from the sphere of social life through dissolving religious orders. One of these monasteries to which the occupying authorities paid attention was the monastery of the Canons Regular in Kraśnik, where the monks were actively involved in Polish patriotic manifestations, and some of them took an active part in the January Uprising. On 27 November 1864, the occupying authorities, pursuant to the tsarist ukase, dissolved this monastery. It was conducted in accordance with the instructions, prepared by the Russians, on how to take over the monastery – in the presence of the military and local authorities. As a result, some monks were transferred to the Pauline Monastery in Jasna Góra, two monks were left until the church and the parish of Kraśnik had been taken over by diocesan clergy.
  • Item
    Opinie polskiego duchowieństwa katolickiego i niektórych środowisk katolików świeckich na temat wizyty Edwarda Gierka w Watykanie
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Zamiatała, Dominik
    Na początku grudnia 1977 roku papież Paweł VI przyjął na prywatnej audiencji w Watykanie I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka. Tę wizytę polscy komuniści określili jako epokowe wydarzenie dla relacji państwo–Kościół w PRL i zamierzali je wykorzystać do swoich politycznych celów. Spotkanie E. Gierka z Pawłem VI odbiło się szerokim echem wśród duchowieństwa polskiego i środowisk katolików świeckich, wywołało liczne dyskusje i komentarze. Ogólnie oceniając, wśród laikatu komentarze były przychylne, informację o tym spotkaniu odebrano pozytywnie. Niektórzy sądzili, że nastała już nowa era w relacjach państwa z Kościołem, że teraz jest już wszystko dobrze. Wśród duchowieństwa, choć sam fakt tego spotkania przyjęto pozytywnie, to jednak co do jego skutków krążyły różne opinie. Jedni oczekiwali zmian polityki państwa, np. w sprawie budownictwa sakralnego, transmisji nabożeństw przez radio i telewizję. Inni byli bardziej sceptyczni. Byli bowiem przekonani, że rozmowa papieża z I sekretarzem KC PZPR nic nie zmieni w kraju rządzonym przez komunistów. In early December 1977, Pope Paul VI received the First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party Edward Gierek in a private audience at the Vatican. This visit was described by the Polish Communists as an epochal event for state-church relations in the Polish People’s Republic, and they intended to use it for their political ends. E. Gierek’s meeting with Paul VI reverberated among the Polish clergy and lay Catholic circles, provoking numerous discussions and comments. Overall, among the laity, comments were favourable, and the information about the meeting was received positively. Some people thought that a new era had begun in the relationship between the state and the Church, that everything was going to change for the better. Among the clergy, although the very fact of the meeting was welcomed, different opinions circulated as to its effects. Some expected changes in state policy, such as on church construction matters, or radio and television broadcasting of services. Others were more sceptical. This is because they were convinced that the Pope’s talk with the First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (PZPR) would change nothing in a country ruled by communists.
  • Item
  • Item
    Współpraca wydziałów wyznaniowych państw bloku wschodniego (wspólne narady)
    (Wydawnictwo KUL, 2018) Zamiatała, Dominik
    Państwa socjalistyczne od początku lat 60 do końca istnienia bloku wschodniego, podjęły współpracę w kwestiach dotyczących polityki wyznaniowej. Wyrazem tej współpracy były organizowane wspólne narady urzędników wyznaniowych z krajów bloku wschodniego. Stanowiły płaszczyznę wymiany informacji, doświadczeń, koordynacji i zharmonizowania głównych kierunkowych działań oraz pomoc w tworzeniu wyznaniowych struktur organizacyjnych ukierunkowywanych na realizację polityki zgodnej z doktryną komunistyczną, wspólne uzgadnianie przedstawicieli Kościołów, związków wyznaniowych i organizacji wyznaniowych z bloku wschodniego do władz w międzynarodowych organizacjach religijnych, jak np.: Berlińska Konferencja Katolików Europy i Chrześcijańska Konferencja Pokojowa, Światowa Rada Kościołów, a także omawianie i ustalanie wspólnej linii postępowania wobec Watykanu. Na tych naradach omawiano zasadnicze problemy polityki wyznaniowej, ze szczególnym uwzględnieniem analizy celów politycznych i taktyki działania najważniejszych Kościołów i organizacji wyznaniowych. Urzędnicy wyznaniowi poszczególnych krajów informowali pozostałych uczestników konferencji o zasadniczych problemach sytuacji w dziedzinie stosunków państwo-kościół u siebie. Spotkania te przyczyniły się do pogłębienia współpracy pomiędzy krajami socjalistycznymi w dziedzinie polityki wyznaniowej. Wynikały one z potrzeby współpracy w dziedzinie kościelno-politycznej, szczególnie od lat 60 XX wieku, gdy nastąpiła zmiana polityki Watykanu wobec bloku wschodniego oraz zwiększona aktywność innych Kościołów. From the early 1960s to the end of the existence of the Eastern Bloc, the socialist countries began cooperation on a religious policy. As a result, officials from the countries of the Eastern Bloc who dealt with religious matters held meetings to discuss the issues mentioned above. The meetings provided a great opportunity for the exchange of information, experience and coordination, and for the harmonization of the main trends in the activity of these countries; as well as assistance in creating religious organizational structures aimed at implementing a religious policy which would be in line with the communist doctrine. In addition, they met to discuss the course of action towards the Vatican, and to designate the representatives of Churches, religious associations and organizations from the Eastern Bloc for international religious organizations such as the Berlin Conference of European Catholics, the Christian Peace Conference and the World Council of Churches. These meetings were also an occasion for discussing major problems of a religious policy, with particular emphasis on the analysis of political goals and the tactics of the most important Churches and religious organizations. Officials dealing with religious matters informed the other members of the conference about major problems in the relations between the church and state in their countries. These meetings contributed to deepening cooperation between socialist countries on a religious policy. These consultations were held due to the necessity of mutual cooperation on the issues relating to the Church and politics, especially from the 1960s onwards, when the Vatican changed its policy towards the Eastern Bloc and when other Churches became more active.
  • Item
    Władze komunistyczne wobec zakonów męskich na Środkowym Nadodrzu w latach 1970-1980
    (Wydawnictwo KUL, 2015) Zamiatała, Dominik
    W latach 70. XX wieku w Polsce Ludowej, mimo deklarowanego przez władze komunistyczne współistnienia państwa z Kościołem, komuniści nadal prowadzili z nim walkę na płaszczyźnie ideologicznej oraz dążyli do jego osłabienia i ograniczenia działalności duszpasterskiej zwłaszcza zakonów w społeczeństwie polskim. Te założenia realizowały w praktyce organa administracji i bezpieczeństwa na Środkowym Nadodrzu. W tym okresie starały się prowadzić wobec nich politykę elastyczną. Zgodnie z odgórnymi decyzjami władze wyznaniowe starały się neutralizować zakonników pod względem politycznym od wpływów biskupów. W pierwszej kolejności dążyły, i to z sukcesem, do zlojalizowania sobie postaw zakonów i zgromadzeń zakonnych pracujących na tym terenie. Czyniły to głównie poprzez często przeprowadzane rozmowy indywidualne z zakonnikami, przeprowadzanie wizytacji domów zakonnych. W dalszym ciągu realizowały zadanie zmuszania zakonów do respektowania zasad społeczno-ustrojowych i obowiązujących przepisów państwowych. Na bieżąco opracowywały, a następnie dostarczały UdsW w Warszawie, informacje dotyczące ogólnej oceny aktualnej postawy i działalności zakonu na terenie swojego województwa. Na bieżąco monitorowały relacje wewnątrzzakonne i działalność duszpasterską. Dążyły do poróżnienia zakonników z miejscowym biskupem i duchowieństwem diecezjalnym. Działania podejmowane przez lokalne władze państwowe wobec zakonów przyniosły i pożądany skutek. Zakonnicy przestrzegali przepisów państwowych dotyczących Kościoła oraz nie angażowali się w działalność antysocjalistyczną. In the 1970s in the Polish People's Republic, despite declaration of co-existence of the state and the Church, the Communists continued to fight with the Church on the ideological plane and strived to weaken it and reduce its pastoral activity, and it especially referred to religious orders in Polish society. Those principles were implemented by the organs of administration and security in Środkowe Nadodrze. During that period, they tried to lead a flexible policy with regard to religious orders. According to the top-down decisions, religious authorities tried to neutralize monks from the political influence of bishops. First, they sought, and with success, to make religious orders and congregations in that area loyal to them. They did that mainly through frequent individual conversations with monks and visits to religious houses. Then they continued to implement the task of forcing the orders to respect socio-political principles and binding state laws. They systematically analysed and then provided the Office of Religious Affairs in Warsaw with the information on the overall assessment of the current attitudes and activities of religious orders in their provinces. They monitored, on a regular basis, the relationships inside religious orders and their pastoral activities. They sought to set monks at variance with the local bishop and diocesan clergy. The actions taken by local governments towards religious orders brought the desired effect. Monks complied with the state regulations concerning the Church and they were not engaged in anti-socialist activities.