Browsing by Author "Krynicka, Tatiana"

Now showing 1 - 8 of 8
  • Item
    Anonim "Epitafium Leandra, Izydora i Florentyny"
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Krynicka, Tatiana
    Przekład z opracowaniem "Epitaphium Leandri, Isidori et Florentine" (ICERV 272)
  • Item
    Biblioteka Uniwersytecka KUL jako warsztat pracy izydorianisty na podstawie własnych doświadczeń
    (Wydawnictwo KUL, 2016) Krynicka, Tatiana
    Biblioteka Uniwersytecka KUL stanowi znakomity warsztat pracy badawczej uczonych z wielu dziedzin, między innymi teologów, historyków, filologów, którzy badają dorobek Izydora z Sewilli - wielkiego erudyty, autora sławnych Etymologii, wybitnego nauczyciela i wychowawcy średniowiecznej Europy. Biblioteka posiada w swoich zbiorach wszystkie pisma uczonego Sewilczyka, w wydaniu J. P. Migne’a (tomy 81-83 Patrologiae Latinae) oraz w postaci wydań krytycznych w nowszych zbiorach i seriach; liczne, aczkolwiek wydane przed 1990 r., opracowania poświęcone życiu i dorobkowi Izydora, przede wszystkim autorstwa J. Fontaine'a, a także czasom i środowisku kulturowemu encyklopedysty. Sewilczyk był kompilatorem, toteż kluczowe znaczenie dla izydorianisty ma zapoznanie się z jego źródłami - pismami autorów klasycznych i chrześcijańskich, greckich i łacińskich prozaików i poetów, które również znajdujemy w zbiorach Biblioteki KUL. Wiedza biskupa Sewilli miała charakter literacki, ale dotyczyła Boga i całego stworzonego przez niego świata. W Bibliotece znajdujemy literaturę niezbędną dla badacza, który chcąc zrozumieć Izydora - fachowca, powinien dokształcić się w tych dziedzinach wiedzy, o których on pisze. Utrudnienia związane z brakiem potrzebnych pozycji w zasobach Biblioteka skutecznie rozwiązuje za pomocą wspaniale funkcjonującej Wypożyczalni Międzybibliotecznej. W ostatnich latach BU KUL wzbogaciła się w nowoczesne narzędzia pracy, takie jak Elektroniczny Katalog Kartkowy i Cyfrowa Biblioteka. Zapewniając dostęp do naukowych baz danych, ułatwia czytelnikom dotarcie do prac izydorianistów, które powstają w najbardziej odległych zakątkach planety. Na szczególną wdzięczność zasługują pracownicy Biblioteki, niezmiennie kompetentni, pomocni, oddani swej pracy. Ich wiedza i życzliwość to drugi - obok bogatych zbiorów - magnes, który przyciąga do Biblioteki Uniwersyteckiej KUL licznych czytelników, również izydorianistów, z całego kraju. KUL Library constitutes an excellent workplace for scholars from many fields, including theologians, historians, philologists who study the achievements of Isidore of Seville - a great erudite, author of the famous Etymologiae, an outstanding teacher and tutor of medieval Europe. The library collection includes all his scriptures, edited by J.P. Migne (volumes 81-83 of Patrologiae Latinae), also in the form of critical editions in recent collections and series. In addition, it has numerous publications, although published before 1990, dedicated to the life and legacy of Isidore, primarily by J. Fontaine, as well as the works referring to the times and cultural environment of the encyclopaedist. Isidore was a compiler, so it is crucial for a researcher dealing with Isidore to be acquainted with his sources - works of classical authors and Christians, Greek and Latin writers and poets, which are also in the collections of KUL Library. The Bishop of Seville’s knowledge was of a literary character, but related to God and the whole world created by him. The library contains the literature necessary for the researcher, who, wishing to understand Isidore-a specialist, should educate himself in these fields of knowledge on which Isidore worked. Difficulties arising from the lack of necessary publications in the library are effectively resolved by taking advantage of the effectively functioning Interlibrary Loan. In recent years, KUL Library has been enriched with modern tools such as the Electronic Card Catalog and Digital Library. Providing access to scientific databases enables readers to find works on Isidore, which are written in the most remote corners of our planet. The staff of the Library deserve special gratitude. They are consistently competent, helpful and dedicated to their work. Their knowledge and kindness are the second – apart from the extensive collection - magnet which attracts numerous readers (also the ones working on Isidore) to KUL Library from all over the country.
  • Item
    Choroba w wybranych pismach Izydora z Sewilli
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Krynicka, Tatiana
    Izydor z Sewilli pisze o chorobie w wielu utworach, różniących się tematyką i charakterem. Postrzega ją jako bezwarunkowe zło. Bada jej fizyczne i duchowe przyczyny; doszukuje się naturalnych i ponadnaturalnych środków zaradczych. Uważa, że mamy prawo, a nawet obowiązek zwracać się po pomoc do medyków, których dorobek zna i szanuje, lecz przy tym powinniśmy pamiętać, że zdrowie – przede wszystkim ducha, jak również ciała – może nam zapewnić wyłącznie życie w jedności z Bogiem. Za najbardziej niebezpieczną chorobę uznaje niemoc duszy, czyli grzech; spośród schorzeń cielesnych wyróżnia jako najgroźniejsze morowe powietrze. Posługuje się związanymi z chorobą wyrażeniami metaforycznymi do opisania rzeczywistości grzechu; stosując alegoryczną metodę interpretacji Pisma, widzi w chorobach ukazanych na stronach Biblii symbole duchowego zła. Podkreśla, że chorym należy się troskliwa, pełna czułości opieka ze strony zdrowych. Dzięki lekturze listów Sewilczyka oraz relacji o jego śmierci wiemy, że on sam także doświadczał chorób, a znosił je tak, jak zalecał to czynić innym, to jest wytrwale, pokornie i cierpliwie dążąc do pełni życia, dla której zostaliśmy stworzeni i zbawieni.
  • Item
    Isidorus musicus: muzyka w "Etymologiach" Izydora z Sewilli (III 14-22)
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Krynicka, Tatiana; Wilczyński, Adam
    Izydor z Sewilli (ok. 560-636) należy do ważnych postaci europejskiej kultury. Oprócz zainteresowań ściśle teologicznych, wykazywał zainteresowanie również innymi dziedzinami wiedzy związanymi z artes liberales. Najpełniejsze spektrum swoich zainteresowań przedstawił w najsłynniejszym ze swoich dzieł – Etymologiach. Do koła zainteresowań Izydora należała również muzyka. Zajmował się nią na gruncie praktycznym, w swojej encyklopedii zaś dążył do jej spójnego, przystępnego oraz różnostronnego zaprezentowania jako jednej spośród siedmiu nauk wyzwolonych (Etym. III 14-22). Terminologia muzyczna stosowana przez biskupa Sewilli jest niezmiernie bogata i niekiedy trudna do przetłumaczenia na języki współczesne. Isidore of Seville (c. 560-636) is one of the important figures of European culture. In addition to his strictly theological interests, he also showed interest in other fields of knowledge related to the artes liberales. He presented the fullest spectrum of his interests in his Etymologies. For the Bishop of Seville, music was an important field of knowledge. He dealt with it on practical grounds and tended to describe it in a concise, clear and diverse manner in his encyclopedia. The musical terminology used by the Bishop of Seville is extremely rich and sometimes difficult to translate into modern languages.
  • Item
    Izydora z Sewilli "De ortu et obitu patrum": studium źródeł traktatu
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Krynicka, Tatiana
    Traktat Izydora pt. O narodzinach i śmierci świętych ojców jest wybitnie intertekstualnym utworem. Jego podstawowy hipotekst to Pismo Święte. Referując czytelnikowi biblijne dzieje zbawienia, Izydor z Sewilli zdradza znajomość licznych pism wielu chrześcijańskich autorów. Prześledzenie zależności między wybranymi rozdziałami opracowanego przez niego traktatu (1. Adam; 26. Aaron; 41. Ozeasz; 45. Jonasz; 59. trzej młodzieńcy [w piecu ognistym]) a jego źródłami i wzorcami pozwala stwierdzić, że jest on autorem oryginalnym, gdyż wykazuje się dużą samodzielnością zarówno w komponowaniu większości poszczególnych relacji (a dokładnie tych spisanych na podstawie źródeł innych niż biblijne vitae), jak też przy opracowaniu koncepcji dzieła będącego hybrydą egzegezy i hagiografii oraz niemającego prototypów we wcześniejszym piśmiennictwie.
  • Item
    Izydora z Sewilli "O narodzinach i śmierci świętych ojców": kompozycja traktatu
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Krynicka, Tatiana
    Utwór Izydora De ortu et obitu patrum zawiera życiorysy wybitnych biblijnych postaci od Adama do Tytusa. Zgodnie z tym, co Sewilczyk zapowiada w tytułach i przedmowie traktatu, opowiada on o pochodzeniu (ortus), charakterze, cnotach i osiągnięciach (vita), a także okolicznościach śmierci i pochówku (obitus) bohaterów, wśród których czytelnik znajdzie patriarchów, sędziów, królów, proroków, apostołów i uczniów Pana. W większości są to mężczyźni: za wyjątkiem kilku bohaterek (Estery, Judyty, Matki Jezusa Marii), którym Izydor poświęca osobne rozdziały, prezentuje on biblijne niewiasty w sposób bardzo powierzchowny. Charakterystyki bohaterów mają charakter laudacyjny. Biogramy są bardzo różnorodne, dzięki czemu tekst staje się urozmaicony i przyjemny w odbiorze. Izydor poszerza granice świata hiszpano-rzymskich czytelników, zapoznając ich z topografią Ziemi Świętej. Czas traktatu to czas zbawienia, czas Boga, który wkracza w dzieje ludzkości, oraz współpracujących z Nim — i ze sobą nawzajem — jednostek, niepowtarzalnych dzięki otrzymanym od Stwórcy darom.
  • Item
    Perswazyjne, komunikacyjne i rekreacyjne elementy traktatu Izydora z Sewilli "De ortu et obitu Patrum"
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Krynicka, Tatiana
    Tworząc "De ortu et obitu Patrum", Izydor nawiązuje do tradycji hagiograficznej, przejmując zarówno wypracowane przez nią wzorce kompozycyjne, jak i też cele. Ułożone przez niego żywoty wybitnych biblijnych postaci w pierwszej kolejności służą zbudowaniu czytelnika. Funkcje perswazyjna, komunikacyjna i rekreacyjna wraz ze służebną wobec nich funkcją poetycką są z różnym natężeniem realizowane w różnych częściach relacji, prowadząc – zgodnie z konwencją przyjętą w hagiografii – ku realizacji dzieła zbawienia w życiu czytelnika. Odstępując od wymogów gatunku, Izydor przekazuje również informacje nieprzydatne do charakteryzacji prezentowanych postaci. Ich obecność w tekście świadczy o jego ciekawości świata, uniwersalistycznym spojrzeniu na dzieje oraz zmyśle natury, stanowi też o dodatkowej atrakcyjności utworu dla czytelnika.
  • Item
    Siedem sztuk wyzwolonych w "Etymologiach" Izydora z Sewilli
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Krynicka, Tatiana; Wilczyński, Adam
    Kanon siedmiu nauk wyzwolonych należy do szczytowych osiągnięć antycznej kultury. Starożytni myśliciele postrzegali je jako nauki godne człowieka wolnego, uprawiane w wolnym czasie, bez zaangażowania wysiłku fizycznego oraz nie w celu otrzymania korzyści materialnej. Dla autorów chrześcijańskich to nauki prowadzące do poznania prawdy, która wyzwala; Kasjodor podkreśla, że są one przekazywane w książkach oraz stwierdza, że mają fundamentalne znaczenie dla rozwoju człowieka. Izydor z Sewilli również wprowadza swego czytelnika w świat wiedzy o Stwórcy i stworzeniu przez bramy siedmiu nauk wyzwolonych, którym poświęca pierwsze trzy księgi Etymologii. Centralne miejsce w jego wykładzie zajmuje gramatyka (ks. 1); studium nauk literackich (ks. 1-2) jest bardziej szczegółowe niż prezentacja dyscyplin matematycznych (ks. 3). Wykład materiału, zaczerpniętego z pism poprzedników, jest przemyślany, usystematyzowany, poniekąd oryginalny (ks. 1); choć w niektórych partiach (zwłaszcza tych poświęconych gramatyce) niekiedy chaotyczny i niespójny. Podsumowanie roli poszczególnych nauk wyzwolonych dokonane zostaje w końcowym rozdziale ks. 4, traktującej o medycynie. Canon of the seven liberal arts belongs to the most prominent achievments of the ancient culture. Ancient thinkers considered them to be sciences worthy of a free person, who dedicates to their studying leisure time, without physical efforts and not for profit-making goals. For Christian writers these are sciences that lead to the discovering of truth which makes a person free. Cassiodorus underlines the fact of their transmission via books (liber) and emphasises their fundamental significance for the human beings’ progress. Isidore of Seville leads his reader to the fascinant world of knowledge through the gates of seven liberal arts as he devotes to them the first three books of his Etymologies. In his discourse on them the grammar occupies the central place (book 1); literary sciences (books 1-2) are presented more profoundly than mathematic disciplines (book 3). Organization of material drawn from his sources is well thought-out, systematic, to some extent original (book 1), in some parts of text (especially those dealing with grammar) somewhat chaotic and incoherent, though. Isidore sums up the role of liberal arts in the ending part of the book 4, while emphasizing that they form the indispensable foundation of doctor’s education.