Vox Patrum, 2020, Vol. 76: Św. Hieronim w 1600. rocznicę śmierci

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/2801

Browse

Browsing Vox Patrum, 2020, Vol. 76: Św. Hieronim w 1600. rocznicę śmierci by Issue Date

Filter results by year or month
Now showing 1 - 13 of 13
  • Item
    Dziewictwo rozumiane jako ustawiczna walka dla Pana: fundamenty biblijne w liście 22 św. Hieronima do Eustochium
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Turek, Waldemar Jan
    Autor opracowania wybiera z wielu zagadnień poruszanych w Liście 22 św. Hieronima temat dziewictwa rozumianego jako ustawiczna walka dla Pana i analizuje fundamenty biblijne tej idei. Próbuje najpierw ustalić cel, jaki przyświecał św. Hieronimowi, piszącemu ten list, czyli ukazanie, w świetle Biblii, z jednej strony racji i piękna życia w dziewictwie, z drugiej zaś trudów i wyrzeczeń, które trzeba nieustannie podejmować, aby wytrwać w tym stanie. Zajmuje się następnie odnośnymi tekstami biblijnymi, pochodzącymi głównie z Nowego Testamentu, zwłaszcza z Ewangelii i z listów św. Pawła apostoła; analizuje ich użycie, wybrane zwroty i wyrażenia (pochodzące niekiedy ze świata sportowców i żołnierzy) oraz ich kontekst literacki i doktrynalny. Podaje następnie konkretne elementy duchowej walki podejmowanej przez dziewicę dla Chrystusa (modlitwa, rozważanie Pisma świętego, milczenie, post, pozostawanie w domu, różne umartwienia dotyczące ciała i ducha), który osobiście dał nam dowody najwyższej miłości, ubóstwa i wytrwałości w znoszeniu cierpień. Pyta na zakończenie, w kontekście ciągle aktualnej debaty dotyczącej dziewictwa i małżeństwa, o znaczenie omawianego Listu 22 św. Hieronima dla tego tematu w perspektywie biblijnej, chrystologicznej, eklezjologicznej i eschatologicznej.
  • Item
    Gdzie leżał starożytny Strydon? Przegląd najważniejszych hipotez jego lokalizacji
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Misiarczyk, Leszek
    Pierwsze próby lokalizacji Strydonu Hieronima w XVII wieku oparte były na podobieństwach w brzmieniu nazw niektórych dzisiejszych miejscowości z antycznym Strydonem oraz uwarunkowane bardziej lokalnym patriotyzmem niż rygorem naukowym. W ten sposób utożsamiano Strydon ze Zdrinja/Sdringa w Istrii, z Zrin w Medumurje w Panonii albo ze Strigovo w Dalmacji. Frane Bulić opierając się na opisie Hieronima z De viris illustribus zaproponował Grahovo, ale ta hipoteza została przez większość badaczy odrzucona. Najbardziej przekonująca okazała się hipoteza Mate Suića, według której Strydon leżał w Dalmacji, a konkretnie w Liburni, zaś w sensie administracji państwowej i kościelnej przynależał do miasta Tarsatica, dzisiejsza Rjeka w Chorwacji. Najnowsza hipoteza Lujo Magnetića, który proponuje postrzegać pogranicze, o którym wspomina Hieronim jako pogranicze między Dalmacją a Panonia Secunda, czyli na terenie dzisiejszej Bośni-Hercegowiny, na linii powyżej Bania-Luka – Doboj nie przekonuje.
  • Item
    De Hieronymo Stridoniensi stilum et linguam antiquorum auctorum in epistulis secuto (epistulae et problemata selecta)
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Wojtczak-Szyszkowski, Jerzy
    St. Jerome is known as an outstanding expert on ancient literature and a follower of its excellent authors as well as the classical Latin language. The relatively low interest in his work among younger philologists and patrologists prompted the author of the article to show the values of Jerome’s language and style imitating outstanding Latin writers and poets, especially Cicero. Already by showing his education and reading on the example of his letters, the author of the article wants to stimulate the desire for more serious studies of his works not insignificant, and often outstanding, not only in terms of theology, but also literary. Cited examples of some elements of the Latin used by St. Jerome show that he is rightly recognized for his abilities and knowledge.
  • Item
    Cyprianus Cassinensis, Hymnus de S. Benedicto
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Gacia, Tadeusz
    The main part of the article contains the Polish translation of the poem written with a safic verse Hymnus de S. Benedicto (incipit Aureo solis radio perennis). The author of the poem is probably Cyprian of Monte Cassino - priest and Benedictine monk of this monastery in the second half eighth century.
  • Item
    Edward D. Andrews, The Reading Culture of Early Christianity: The Production, Publication, Circulation, and Use of Books in the Early Christian Church, Cambridge, Ohio 2019, pp. 247
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Nabożny, Marcin Krzysztof
    “The Reading Culture of Early Christianity” was written by Edward D. Andrews and published by Christian Publishing House, Cambridge, Ohio in 2019. It is historical and biblically centered with 226 pages: it provides the reader with the production process of the New Testament books, the publication process, how they were circulated, and to what extent they were used in the early church.
  • Item
  • Item
    Świętego Hieronima przedmowy do ksiąg biblijnych w Wulgacie - zagadnienia wstępne
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Sołomieniuk, Michał
    W roku 2017 opublikowano w serii Sources Chrétiennes (nr 592) tom, zawierający edycję krytyczną przedmów do ksiąg biblijnych autorstwa św. Hieronima. W oparciu o to wydanie, a także starsze opracowania w niniejszym artykule została przedłożona lista przedmów autorstwa Hieronima i lista odbiorców łacińskich tłumaczeń poszczególnych ksiąg. Ponadto w artykule zostaje podjęta kwestia merytorycznej treści przedmów i odniesień do literatury antycznej. Dzięki tym analizom można wyróżnić teksty, które Strydonita faktycznie pisał jako przedmowy, poznać krąg jego duchowych przyjaciół, a ponadto dowiedzieć się o trudach pracy translatorskiej i zarzutach przeciwników dzieła Hieronimowych tłumaczeń.
  • Item
    Hieronim ze Strydonu jako "vir trilinguis" na przykładzie komentarza do Iz 7,10-16
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Jóźwiak, Magdalena
    Św. Hieronim ze Strydonu, nazywany princeps exegetarum, utrwalił się w pamięci potomnych ogromną ilością dzieł. Najważniejszym dziełem i celem życia Hieronima była praca nad Pismem Świętym. Zabłysnął on również, objaśniając Pismo Święte. Stworzył wiele komentarzy biblijnych zarówno dla ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. W niniejszym artykule pochyliliśmy się nad Hieronimowym komentarzem do Iz 7,10-16 (Commentaria in Isaiam, PL 24, 107 A-113 B) poszukując odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Strydończyk interpretuje „Proroctwo o Emmanuelu”. Czy ów starożytny biblista interpretację mesjańską tego proroctwa wyjaśnia w sensie dosłownym i odnosi ją do Ezechiasza, którego miała porodzić żona króla Achaza, co miałoby być znakiem trwałości dynastii Dawidowej (por. 2Sm 7,1nn.), czy może Hieronim dopatruje się tutaj sensu typicznego i odnosi ów passus do Chrystusa? Podjęliśmy także próbę ukazania na wybranych fragmentach, w jaki sposób Hieronim – vir trilinguis, piszący po łacinie, a posługujący się dość dobrze greką i hebrajskim, radzi sobie z krytyką tekstu zestawiając z oryginalnym tekstem Biblii dostępne mu starożytne przekłady Iz 7,10-16. Fragmenty z Hieronimowego dzieła podaliśmy w tłumaczeniu własnym.
  • Item
    Kult świętych w piśmie Hieronima „Przeciw Wigilancjuszowi”. Kwestia współczesnych tłumaczeń
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Nocoń, Arkadiusz
    Zagadnienie wzajemnego oddziaływania wspólnoty świętych w niebie i ludu pielgrzymującego na ziemi, jest jedną z kontrowersji między katolicyzmem a protestantyzmem. Ten ostatni, jak wiadomo, ograniczył w znacznym stopniu wpływ wspólnoty świętych na wiernych na ziemi, korzystając niewątpliwie z dorobku jednego z prekursorów myśli protestanckiej – Wigilancjusza. Faktem jest, że większość poglądów tego galijskiego prezbitera na temat kultu świętych obowiązuje dzisiaj w protestanckich wspólnotach kościelnych. Obchodząc 1600. rocznicę śmierci św. Hieronima wydaje się ważne przypomnieć jak zareagował on na poglądy Wigilancjusza. Jego nauczanie zawarte w dziełku Adversus Vigilantium nie tylko bowiem zatrzymało ekspansję doktryny Galijczyka, ale w znacznym stopniu weszło do oficjalnego nauczania Kościoła i do liturgii. Niestety, pismo Hieronima nie doczekało się dotąd wielu tłumaczeń na języki nowożytne, a te które są opierają się często na wydaniu w Patrologii Łacińskiej, komplikującym zrozumienie najbardziej oryginalnych myśli Hieronima dotyczących świętych obcowania i relikwii. Z pisma „Przeciw Wigilancjuszowi” wynika bowiem, że „obcowanie” świętych z żyjącymi na ziemi byłoby najbardziej intensywne w miejscach pochówku świętych, czyli przy ich relikwiach. W swoim krótkim traktacie Hieronim nie precyzuje charakteru tej intensywnej obecności, pisze tylko, że przejawia się ona w „znakach i cudach” dokonywanych przez świętych, oraz ich silnym oddziaływaniem na złe duchy.
  • Item
    Tipologia di donne nella Vita S. Pauli monachi Thebaei di san Girolamo
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Degórski, Bazyli
    In the historical monastic literature, the presence of the feminine figure is sparse and few. In itself, the presence of women must be exorcised, at least if we do not treat sinners to be converted or of pious ones who ask for grace and miracles. The figure of the sister of the ascetic is the most common, following the model of the Vita S. Antonii, written by St. Athanasius of Alexandria. St. Jerome in his Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei follows this classic canon, but later for the Vita S. Hilarionis and even for the Vita S. Malchi monachi captivi overcomes the dominant genre and dares novelty, rather autobiographically. In the Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei the female figure appears in three types and all are negative: a prostitute, the instrument of martyrdom; a nod to Cleopatra, pagan and of morally condemnable conduct; and the sister of the ascetic, fragile, submissive to her husband, and of bland personality. The woman, therefore, is presented as an “evil” when she looks under any dress in the life of the monk. Temptress, historical or family character, she is always to be exorcised as presence.
  • Item
    The Eschatological Aspects of the Monastic Life in St. Jerome’s Letters
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Wysocki, Marcin
    In the year 1953, a New Testament scholar named Charles Harold Dodd published a book titled The Interpretation of the Fourth Gospel which revolutionized the way of thinking about Christian eschatology. In his opus vitae, Charles Dodd argued based on the Gospel of John that apocalyptic realities are in fact already realized through Jesus and His Apostles’ ministry. On this premise, he coined the term “realized eschatology”, in which all announcements concerning the Kingdom of God had already been realized according to Dodd. This “realized eschatology” can be seen through various realities of everyday life of the community of believers. In the case of Saint Jerome of Stridon, he saw the eschatological reality in the monastic lifestyle. This article aims to show what eschatological signs are present in the description of the monastic community found in the letters of Saint Jerome. For in his letters many times he refers to eschatological realities already present in monastic life, which is for him a kind of paradise on earth and the fulfilment of Christ’s eschatological prophecies.
  • Item
  • Item